Yürüyedur 12 Dev Adam: Devotion & Celebration

Ne yaptınız siz ya? Şu kısacık ömrümde nasıl bi mutluluk yaşattırdınız?

Ersan dörtte niye oynatılmıyor, Tanjevic'in son oyun kurgusu yok, sete set hücum edemiyoruz, faul problemi  cart curt.. Hepsi hakikaten şu saatten sonra cart curt.

Şu takım herşeşiyle özveri, özgüven, inanç ve adanmışlığın örneğini sergiliyor, her bir üyesiyle.

Hidayet'in taze ameliyatlı mı olması dersiniz, Ersan'ın muhteşem performansı mı dersiniz, Sinan'ın sahaya getirdiği ruh ve canlılık mı dersiniz yoksa şu turnuvanın açık ara en iyi savunma performansını gösteren Ömer Onan'ı mı dersiniz..

Hele ki Ömer Onan. Gary Payton'ın lakabı "The Glove"dur. Eldiven. Çünkü rakibini tıpkı bir eldivenin eli sardığı gibi sarar, ne dribling yaptırır ne de top almasına izin verirdi. Ömer de benim nezdimde bu performansıyla Ömer The Glove Onan olmuştur.

12 adamın 12'si de inanılmaz bir inançla oynuyor ama biri var ki belki de en büyük takdir, en büyük teşekkür ona gitmeli. O ki belki de senelerdir şu milli takımda en büyük eleştiriyi alan adam. Tanjevic.

Ben böyle bir fedakarlık görmedim. Ve şuan gidin sorun iyileşmeyi mi yoksa Türkiye'nin Dünya Şampiyonu olmasını mı isterdiniz diye.. Adım gibi eminim şampiyonluk derdi. Tüm eleştirilere, hazırlık dönemindeki bütün kötü sonuçlara ve yanlış gözüken tercihleri için yapılan eleştirilere karşı durdu, çıkardı takımını. Oynattı. Savunmamızla var olacağız dedi.

Defence always lead to offence.

Söyleyebilecek hiçbir şey yok. Kelimelerin kifayetsiz kaldığı bir gece, 4.3 saniye. Kerem'in taştan çıkardığı top ve turnike.. 2-2 mi yanlış anonsunu hatırlatan cinsten "hakem daha bitirmedi" uyarısı. 0.5 saniye. Bir Derek Fisheric an korkusu.. Konsanstrasyondan patlamak üzere olan Semih'in muazzam müdahalesi...

Yazdıklarım da zaten kopuk kopuk..

Galiptir bu yolda mağlup olan laflarını duymak istemiyorum. Madalya boynumuzda ve yarın çıkıp rengini belirleyeceğiz. Altın olmaması için hiçbir neden yok. Yürüyedur 12 Dev Yürek.