Dün oynanan Houston Rockets - Portland Trail Blazers maçı bir kez Portland'ın bahtsız bedevîliğine sahne oldu. Ben de bir türlü Greg Oden ve Brandon Roy ikilisini izleyemedim diye maça bakıyordum. Daha iki dakika anca geçmişken Aaron Brooks'un penetresini bozmak için karşısına çıktı ve bloğa yükseldi. Ciddi bir temas gözükmez ve Aaron Brooks da sayıya giderken Oden henüz havadayken sol dizini tuttu ve yere düştü.Aldridge ve Roy'un suratlarındaki korku ve tedirginlikten anlamıştım zaten çok ciddi bir şey olduğunu. İlk koşan Rockets'ın antrenörlerinden Keith Jones oldu.
Çok üzüldüm yani anlatamam. Zaten çaylak sezonunu resmi olarak yaşayamadı. Ama kadroya dahi alınmadığından sakatlığı yüzünden, 2008-2009 yılı çaylak yılı oldu. 40 yada 60 küsür maça çıkabildi. (biliyorum arada yirmi maç var ama emin değilim) Sonra yine bir sakatlık ve sezon kapandı. Bu sene aslında bir sophomore'du. Hatta yazın çok da iyi çalışmış, oyununu çok yukarılara çekmişti. Seneye burda yapılacak olan Dünya Şampiyonası'nda takımda yer alabileceği konuşuluyordu. Kendisi de çok heycanlıydı bu konuda, büyük onur duyacağını herkesin ülkesini temsil etmek isteyeceğini söylemişti. Ama büyük ihtimalle bu biraz daha ertelenecek.
Brandon Roy daha Oden düşerken suratını ekşitmişti. Yaptığı açıklamada "Yere düşüşü, gerçekten çok kötüydü" demiş. İlk sene sağ dizinden geçirdiği sakatlık ve sonrasındaki ameliyat yüzünden oynayamamıştı. Bu sene ise sol dizi. Ve yine benzer bir mikrocerrahi operasyonu geçireceği açıklandı. Bu da haliyle çok yüksek bir ihtimalle sezonu kapattığı anlamına geliyor.
Ve bu 21 yaşındaki gencin yüreği o kadar büyük ki.. Brandon Roy'un bile ağzı açık kalmış. Yerde kaldığında takım arkadaşlarından özür dileyip durdu Oden. Onları bir kere daha yüzüstü bıraktığı için sürekli özür diledi kıvranırken. Salondan çıkarılırken bile hala özür diliyormuş. Brandon Roy ise yaptığı açıklamalarda şaşkınlığını ve ne kadar üzüldüğünü gizleyememiş. Hatta sedyeyle çıkartılırken taraftarla çok büyük destek verdi. Yarı beline kadar sarkıp Oden'a destek için elini uzatan seyircinin elini sıktı Oden. Kocaman bir yürek taşıyor o formanın altında.
Ve o kadar "cesur" ki soyunma odasında MR'ı çekildikten sonra devre arasında odaya gelen arkadaşlarına "sizi bırakıp gidemedim, kazandığınızı görmek istedim" diye espiri bile yapmış.
Greg Oden her ne kadar güçlü gözükse ve arkadaşlarına espiriler yapsa da Portland açısından bu sakatlıklar artık son noktaya ulaşmış durumda. Önce Nicolas Batum'un omuz ameliyatı. Sonra Trevis Outlaw'un kasım ortasında bileğini kırması ve ameliyat olmayı beklemesi. Rudy Fernandez'in siyatiğinin tutması ve acılar içinde kıvranması, tekrar MR'a girmesi. Hatta bu güzel, genç ve dinamik takım o kadar şanssız ki koç McMillan bile sakatlık geçirmişti; antrenmanda yeteri kadar oyuncu olmadığında geçtiğimiz Pazartesi yapılan idmanda kendisi de oynamıştı ve sağ aşil tendonunu yırtıp ameliyat olmuştu. Bu yüzden önlerindeki birkaç günlük deplasman serisinde yerini yardımcı antrenörü Demopoulos'a bıraktı.
İşte Portland ve Oden böyle bahtsız bir ikili. Yediden yetmişe, forward'dan head coach'a, herkes sakat. Ama aslında o kadar ümit vaad eden isimler var ki.. Umarım.. Umarım Amare'nin yaptığını yapar ve atlatır bu diz sakatlığını.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder