Ip Man 2'ye karşı karışık duygular içindeyim. Son zamanların en güzel dövüş sanatları temalı filmlerinden kuşkusuz ikisi de. Ve fakat bir o kadar "aynı"lar.
İki film de temel olarak iki bölümden oluşuyor; Ip Man ustalara karşı ve Ip Man gavurlara karşı. İlk filmde gavurlar Japonlar'dı ikinci film de ise bi grup British arse.
Donnie Yen ilk filmde poz vermekten başka bir şey yapmıyordu 10 kişiyi aynı anda dövmenin dışında. Zaten bunu da beklemiyordum. Ve fakat ikinci film de olgunlaşan bir Ip Man'ın havasını, oynadığı rolün yaşça büyüdüğünü fark etmiş gibiydi.
Neyse Ip Man 2'ye dönelim. Şimdi şöyle bir sıkıntı var, senaryo çok yavandı. Ip Man'ın veliahtı gibi gösterilen Wong Leung'la ilgili çok az şey vardı, bir anda kesilmişti. Ki bütün senaryoda belki de tek heyecan veren şey Wong Leung hakkında daha fazlasına ulaşabilme ihtimaliydi. Pek tabii bir de Bruce Lee gerçeği vardı ilk filmden beri, onun için de filmin sonunu beklemek gerekiyor.
Ayrıca bütün o Twister (the British arse) olayı biraz saçmalaştı filmin son bölümünde. Ne zaman bu tip dövüş sanatlarıyla, Uzak Doğu'yla alakalı filmlere bi Batı karışsa işin suyu oracıkta çıkıveriyor. Bu sefer de başka türlü olmadı.
Ha tabii yine de 110 dakikalık fena sayılmayan bir aksiyon. Öyle de itin götüne sokmanın çok alemi yok. Ama daha iyisi olabilirmiş. Bruce Lee'yi 110 dakika beklemek zorunda kalmayabilirmişiz mesela. Yada dediğim gibi Wong Leung'u biraz daha keşfetme fırsatı verilebilirmiş izleyiciye.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder